Ως «χλωμή μπλε κουκκίδα» αναφέρεται η φωτογραφία της Γης που τραβήχτηκε πριν από 33 χρόνια, στις 14 Φεβρουαρίου του 1990, από το Voyager 1, όταν αυτό απείχε από την Γη απόσταση 6,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα:
 |
| Η Γη φαίνεται στην φωτογραφία ως μια χλωμή κουκκίδα |
Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία συνειδητοποιούμε την ασημαντότητα της Γης μέσα σε ένα ιλλιγιωδώς τεράστιο και διαστελλόμενο σύμπαν. Γινόμαστε περισσότερο ταπεινοί και λιγότερο αλαζόνες. Σ’ αυτό το τρομακτικό σύμπαν με ~1012 γαλαξίες, ~1024 άστρα και ~1025 πλανήτες, υπάρχει (τουλάχιστον) μια μηδαμινά ελάχιστη κουκκίδα όπου η ύλη απέκτησε αυτεπίγνωση και γεννήθηκε η συνείδηση της συνείδησης. Επιβεβαιώνοντας αυτό που είχε πει κάποτε ο αστρονόμος-κοσμολόγος Edward Robert Harrison, ότι το υδρογόνο, αν του δοθεί αρκετός χρόνος, μετατρέπεται σε ανθρώπους.
Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά πίσω από την φράση αυτή κρύβεται όλη η κοσμολογική εξέλιξη, αν πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όχι εντελώς από την αρχή, αλλά λίγα λεπτά μετά την Μεγάλη Έκρηξη αφότου σχηματίστηκε το υδρογόνο και έκτοτε κατακλύζει ολόκληρο το σύμπαν. Από εκεί και πέρα το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή!
Η βαρυτική έλξη σε ένα νέφος υδρογόνου θα δημιουργήσει τις πρώτες συμπυκνώσεις, από τις οποίες ξεκινά η δημιουργία άστρων. Όταν το νέφος, κυρίως από υδρογόνο, γίνει αρκετά πυκνό αρχίζουν οι πυρηνικές αντιδράσεις, και το υδρογόνο μετατρέπεται σε ήλιο διαμέσου της πυρηνικής σύντηξης. Το άστρο στη συνέχεια μετατρέπεται σε ερυθρό γίγαντα, στο εσωτερικό του οποίου το ήλιο μετατρέπεται σε άνθρακα. Ο άνθρακας με τη σειρά του μετατρέπεται σε οξυγόνο και άλλα βαρύτερα στοιχεία μέχρι τον σίδηρο. Κάπου εκεί σταματάνε οι πυρηνικές αντιδράσεις και το άστρο καταρρέει βαρυτικά για να μετατραπεί σε σουπερνόβα. Τότε εκτινάσσονται στο διάστημα τεράστιες ποσότητες των στοιχείων που ήδη σχηματίστηκαν και ταυτόχρονα συντίθενται όλα τα βαρύτερα στοιχεία του περιοδικού πίνακα μέχρι το ουράνιο κι ακόμη πιο πέρα.
Από αυτά τα στοιχεία σχηματίστηκε η Γη πάνω στην οποία αναπτύχθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε σύμφωνα με τον 'τέταρτο' νόμο της θερμοδυναμικής, οι χημικές ενώσεις από τα στοιχεία, υδρογόνο, άζωτο, οξυγόνο, φωσφόρο, θείο (ή CHNOPS συντομογραφικά) σχημάτιζαν συστήματα με συνεχώς αυξανόμενη πολυπλοκότητα. Έτσι προέκυψαν οι ζωντανοί οργανισμοί που μεταξύ άλλων έχουν την θεμελιακή ικανότητα να ελαττώνουν την εντροπία τους.
Είμαστε λοιπόν δημιουργήματα του ίδιου του σύμπαντος με κοινή προέλευση και κοινό μέλλον. Προς το παρόν ζούμε πάνω στην χλωμή μπλε κουκκίδα και όταν δεν σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, προσπαθούμε με το μυαλό μας να κατανοήσουμε την ύπαρξή μας και τον κόσμο γύρω μας. Είμαστε φτιαγμένοι από υδρογόνο, το οποίο ευτυχώς είχε στη διάθεσή του αρκετό χρόνο.